Wieści Regionalne
nr 1/07 z dn. 30 I 2007 r. Urzędnicy nie chcą rocznicy. 550 lat miasta Mielca.
W lutym 2007 r. przypada rocznica 550 lat uzyskania po raz pierwszy praw miejskich przez Mielec, jednak w ciągu ostatnich miesięcy 2006 r., a zwłaszcza w kampanii wyborczej prezydenta Mielca Janusza Chodorowskiego, niektórzy urzędnicy miejscy odpowiedzialni za sprawy promocji i kultury usilnie forsowali tezę, że Mielec uzyskał prawa miejskie w 1470 r., a więc dopiero w 2020 r. będzie mógł obchodzić 550 lecie praw miejskich. W związku z tym przytaczamy fragment mało znanej publikacji prof. Feliksa Kiryka, pt. URBANIZACJA MALOPOLSKI WOJEWÓDZTWO SANDOMIERSKIE XIII-XVI WIEK, w której m.in. czytamy: (…) Z osobą ich [Jana i Bernardyna Mieleckiego – przyp. red.] ojca, Jana z Mielca, wiążą się początki miasta. Oto w 1457 r. wystarał się on na sejmie w Piotrkowie u króla o zezwolenie na lokację miasta na prawie magdeburskim na obszarze wsi Mielec, razem z prawem do urządzania targów w soboty oraz jarmarków na św. Trójcę i św. Mateusza Ewangelistę (21 IX). Jakkolwiek zezwolenie to, znane nam z tanssumptu przywileju dla Mielca z 1502 r., który dochował się z kolei w XIX wiecznej kopii, sporządzonej z błędami i opuszczeniami – przyjmujemy, że istotnie król zezwolił w 1457 r. na lokację osady miejskiej, na prośbę wspomnianego Jana Mieleckiego. Daje się to pogodzić z dokumentem z 18 listopada 1470 r., wystawionym w Mielcu, w którym czytamy, ze Jan i Bernardyn, dziedzice Mielca i Bracia Rodzeni, zakładają na mocy zezwolenia królewskiego miasto Mielec na surowym Korzeniu, tj. na polach świeżo wykarczowanych.
Prezydent Mielca Janusz Chodorowski na swoich ulotkach wyborczych umieścił datę 1470 r., jako powstanie miasta. Szkoda, że samorząd Mielca nie chce wykorzystać doskonałej szansy na promocję z okazji 550 lecia praw miejskich i być może nawet skorzystania z tego tytułu z dotacji unijnych. Inną sprawą jest fakt, że miasto nie jest przygotowane do obchodów rocznicy, świadczy o tym zaniedbana od kilkunastu lat Starówka, brak badań archeologicznych i naukowych oraz planowanych publikacji, wystaw, konferencji i programów jubileuszowych. Przeszkodą jest też wyraźna niechęć odpowiedzialnych za te sprawy urzędników miejskich do obchodów tej rocznicy, którym wygodnie jest przesunąć jubileusz o 13 lat i pozostawić jego organizację już następnemu pokoleniu.
W. Gąsiewski
