3 czerwca 2020 r. zmarł Tadeusz Łakomy, wieloletni, emerytowany dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Konarskiego w Mielcu. Jego pogrzeb odbył się 6 czerwca 2020 r. Msza św. żałobna została odprawiona w bazylice mniejszej pw. św. Mateusza w Mielcu, po czym urna z prochami śp. Tadeusza Łakomego została odprowadzona i złożona na Cmentarzu Komunalnym w Mielcu.
Tadeusza Łakomego poznałem w 1978 r., kiedy to w I LO odbywałem praktykę nauczycielską jako student Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1986 r. po odejściu na emeryturę ówczesnego nauczyciela Przysposobienia Obronnego Leona Piecucha, dyrektor Łakomy zaproponował mi pracę jako nauczyciela w tej szkole. Był dyrektorem wymagającym od siebie i od grona nauczycielskiego, do którego zawsze odnosił się z wielkim szacunkiem. Dbał o bardzo wysoki poziom nauczania i renomę I LO w Mielcu, popierał wiele inicjatyw i doceniał pracę nauczycieli i zasługi uczniów. Był tolerancyjny, organizacja NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty w I LO była wówczas najliczniejsza w środowisku nauczycielskim. Udzielał się społecznie, szczególnie jako prezes Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Wł. Szafera. I LO było wówczas przez wiele lat siedzibą tego Stowarzyszenia. Zasłużył się szczególnie jako współinicjator i organizator wydania, cieszącej się do chwili obecnej wielkim uznaniem, trzytomowej monografii „Mielec. Źródła i materiały z dziejów miasta i regionu”, pod redakcją prof. Feliksa Kiryka. Wiele spotkań redakcyjnych odbywało się w pierwszym liceum. Na początku lat 90. miałem zaszczyt wraz z prof. Kirykiem w nich uczestniczyć. Po przejściu na emeryturę nadal kontynuował swoją działalność społeczną, jako organizator oraz historyk regionalista. Zamieścił także kilka artykułów w redagowanym przeze mnie kwartalniku „Nadwisłocze” oraz „Mieleckich zapiskach”. Dbał o pamięć zmarłych nauczycieli, szczególnie tych, którzy zasłużyli się dla Mielca i ziemi mieleckiej. Był inicjatorem nadania nazwy ulicy małżeństwa nauczycielskiego Brekieszów.
W Jego osobie Mielec i ziemia mielecka traci zasłużonego pedagoga i społecznika.
Cześć Jego Pamięci!
dr Włodzimierz Gąsiewski
Tadeusz Łakomy. Urodzony 20 XI 1933 r. w Zaborczu k/Przecławia, powiat mielecki, syn Jana i Anieli z domu Rojek. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. S. Konarskiego w Mielcu, maturę zdał w 1951 r. Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i otrzymał tytuł magistra historii. Pracę nauczycielską rozpoczął w 1953 r. w Szkole Podstawowej w Łączkach Brzeskich, a następnie uczył w Izbiskach, Dąbiu i Łysakowie. W 1960 r. został mianowany kierownikiem Szkoły Podstawowej
i Szkoły Przysposobienia Rolniczego w Janowcu. W latach 1963–1970 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Powiatowego ZMW w Mielcu. Od 1970 r. pracował ponownie w szkolnictwie, najpierw jako dyrektor Zasadniczej Szkoły Zawodowej Dokształcającej w Mielcu, a następnie – dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych nr 1 w Mielcu.
W 1975 r. przeszedł do I Liceum Ogólnokształcącego w Mielcu na stanowisko dyrektora i kierował tą szkołą do przejścia na emeryturę w 1991 r. W tym czasie znacząco przyczynił się do rozwoju i unowocześnienia obiektów i wyposażenia szkoły oraz uzyskania wysokiego poziomu nauczania. (Wielu laureatów olimpiad przedmiotowych i konkursów na szczeblu ogólnopolskim.) Był jednym z inspiratorów i organizatorów współpracy I LO ze szkołami średnimi w Paryżu i Lwowie. Dużo czasu poświęcał pracy społecznej. W okresie uczenia na wsiach był m.in. radnym GRN w Żarówce oraz instruktorem (wspólnie z innymi nauczycielami) wiejskich zespołów teatralnych. Dwukrotnie wybierano go do Powiatowej Rady Narodowej w Mielcu. W latach 1963–1970 był członkiem Prezydium ZW ZMW w Rzeszowie. Zasiadał w Radach Nadzorczych Banku Spółdzielczego i PZGS w Mielcu oraz w Prezydium Powiatowego Zarządu Kółek Rolniczych.
W latach 1974–1990 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej. W tym okresie znacząco przyczynił się do rozwoju Towarzystwa i jego różnokierunkowej działalności. Był jednym z inspiratorów i organizatorów prac nad 1. i 2. tomem monografii Mielca. Do 2. tomu opracował artykuły: Szkolnictwo zawodowe i Nauczycielski ruch związkowy. Wyróżniony odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Przez pewien czas przebywał poza granicami kraju. Po powrocie włączył się w działalność społeczną. Pisze artykuły historyczne do mieleckich wydawnictw, m.in. Tygodnika Regionalnego „Korso”, Rocznika TMZM „Mieleckie Zapiski” i Mielecko-Podkarpackiego Kwartalnika Społeczno-Kulturalnego „Nadwisłocze”.
W 2010 r. został wybrany na członka zarządu Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej. Wyróżniony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Odznaką 1000-lecia, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Brązową Odznaką „W Służbie Narodu”, Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, Odznaką „Opiekun Miejsca Pamięci Narodowej”, Honorową Odznaką Rzemiosła, Odznaką Honorową „Za Zasługi dla ZMW”, Złotą Odznaką im. Janka Krasickiego, Złotą Odznaką Jubileuszową TMZM i Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Zmarł 3 czerwca 2020 r. i jego i urna z Jego prochami została złożona na Cmentarzu Komunalnym w Mielcu.
Józef Witek
W: Księga Jubileuszowa 50-lecia Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej im. Władysława Szafera w Mielcu 1964-2014.
Redakcja: Włodzimierz Gąsiewski
