„Zróbcie mu miejsce Pan idzie nieba, pod przymiotami ukryty chleba.
Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się dzieciom jego powodzi.”
Jak doszło do ustanowienia święta Bożego Ciała…
W dzisiejszej Belgii, w Mont-Cornillion niedaleko Liege (ówczesne Leodium), młoda zakonnica augustiańska Julianna otrzymała w latach 1209-11 objawienia, podczas których Pan Jezus prosił o ustanowienie święta Bożego Ciała. Zwierzyła się z nich swemu spowiednikowi. Ten jednak zignorował tę informację.
Po dwudziestu latach, kiedy Julianna została przełożoną klasztoru, ponownie przekazała tę prośbę archidiakonowi katedry w Liege – Jakubowi. Opatrzność sprawiła, że archidiakon Jakub z Liege został w roku 1261 wybrany papieżem. Jako Urban IV rządził Kościołem zaledwie 3 lata, ale pod koniec pontyfikatu, 11 sierpnia 1264 r., bullą Transiturus polecił obchodzić święto Bożego Ciała w całym Kościele.
W Polsce po raz pierwszy wprowadził tę uroczystość biskup Nankier
w 1320 r. w diecezji krakowskiej. W 1420 na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie.
Obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy czterech ołtarzach, przy których czytane są związane tematycznie z Eucharystią fragmenty czterech Ewangelii.
Przed rozbiorami w procesji stołecznej kapłana niosącego monstrancję z Najświętszym Sakramentem podtrzymywał król wespół z najwyższymi dostojnikami państwowymi. Uczestnictwo wiernych w procesji łączyło się z manifestacją uczuć narodowych.
Również w okresie II Rzeczypospolitej procesje Bożego Ciała w Warszawie były niezwykle uroczyście celebrowane. Także w pierwszych latach po wojnie (1945-48) w warszawskiej procesji prymasowi towarzyszyli przedstawiciele komunistycznych władz, z Bolesławem Bierutem na czele, chcący w ten sposób zyskać uznanie społeczeństwa.
Później zakazano odbywania procesji w miejscach publicznych, wobec czego odbywały się one wokół kościoła.
Obecnie w wolnej Polsce procesje Bożego Ciała odbywają się na ulicach miast i wsi bez żadnych przeszkód. W tym właśnie dniu to Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie wychodzi do ludzi, aby im błogosławić. W pozostałe dni – wierni przychodzą do kościoła, aby się modlić przed Najświętszym Sakramentem, prosząc o błogosławieństwo.
Także w Tuszowie Narodowym organizowane są co roku uroczyste procesje Bożego Ciała, z udziałem ministrantów, miejscowych strażaków, dzieci pierwszokomunijne, małych chłopczyków z dzwoneczkami, dziewczynek sypiących kwiaty, księży i licznej rzeszy wiernych. Ołtarze polowe ustawione były w następujących miejscach:: przy figurze Św. Jana Pawła ll, pod pomnikiem gen. Wł. Sikorskiego, przed posesją Pani Marii Mróz i przed posesją Pani Anieli Łącz.
Kazimierz Tarapata
Załączam kilka zdjęć, przedstawiających procesję oraz ołtarze polowe w Tuszowie Narodowym
