W dniu 9 kwietnia 2019 o godzinie 11:00 w Alei Dębów Katyńskich w Tarnowie,w województwie małopolskim,odbędzie się symboliczne sadzenie dębu oraz uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej doktorowi Marianowi Wodzińskiemu (1911-1986).
Uroczystość odbędzie się w ramach dorocznych obchodów Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej w Tarnowie, zorganizowanych przez Prezydenta Miasta Tarnowa
oraz Stowarzyszenie Rodzin Katyńskich w Tarnowie.
W roku 2019 Polski Czerwony Krzyż obchodzi setną rocznicę działalności i przy tej okazji upamiętniaswego zapomnianego bohatera, którego relacje z udziału w pracach Komisji Technicznej PCKw czasie ekshumacji w Katyniu w 1943 r. dzisiaj są jednymi z najistotniejszych dowodów zbrodni katyńskiej.
****
Wodziński, urodzony w Tarnowie, studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, po czym doktoryzował się i pracował na uczelni. W latach 1939-1944 był biegłym sądowym Apelacji Krakowskiej, a od 1940 roku należał do ZWZ-AK.
Kiedy w 1943 roku Niemcy ujawnili zbrodnię katyńską, w Krakowie było dwóch znanych specjalistów z zakresu medycyny sadowej: doktor Tadeusz Susz-Pragłowski oraz doktor Marian Wodziński.
28 kwietnia 1943 r. w asyście trzech pomocników sekcyjnych: Franciszka Króla, dezynfektora i byłego pracownika fizycznego Polskiego Czerwonego Krzyża, Władysława Buczaka, woźnego Zakładu Anatomii Patologicznej UJ oraz Ferdynanda Płonka, laboranta Zakładu Medycyny Sadowej UJ Wodziński udał się z Krakowa do Katynia, żeby dołączyć do prac Komisji Technicznej Polskiego Czerwonego Krzyża.
Przypomnijmy, że pierwsi przedstawiciele komisji przybyli do Katynia 14 kwietnia 1943 roku. Z Warszawy – Kazimierz Skarzyński, sekretarz generalny PCK, kierownik komisji oraz czterej członkowie: doktor Hieronim Bartoszewski, Ludwik Rojkiewicz, Stefan Kołodziejski i Jerzy Wodzinowski. Z Krakowa – Stanisław Plappert, Pełnomocnik Zarządu Głównego PCK na Okręg Krakowski, jego zastępca dr Adam Szebesta, a także kryminolog Tadeusz Susz-Pragłowski i ksiądz Stanisław Jasiński.
19 kwietnia 1943 roku z Warszawy do Katynia przyjechali trzej następni członkowie Komisji Technicznej PCK: Hugon Kassur – szef Biura przy Pełnomocniku Zarządu Głównego PCK na Okręg Warszawski, który został wyznaczony na kierownika komisji, a także urzędnik Biura Gracjan Jaworowski oraz Adam Godzik – pracownik fizyczny Zarządu Głównego PCK, szofer.
Znajdując się pod nieustanną kontrolą Niemców, komisjaPCK nie uległa ichwyraźnie propagandowymi politycznym celom. Autentyczność ekshumacji członkowie komisjiuwiarygodniali wydobywając ciała z pierwotnych mogił i oznaczając je numerami; ustalającprzyczyny śmierci oraz przenosząc zwłoki do nowychmogił;prowadząc identyfikacjęna podstawie znalezionych dokumentów i przedmiotów, a także zabezpieczającdepozyty w celu późniejszego przekazania rodzinompomordowanych.
Obok Sprawozdania poufnego. O całokształcie udziału Polskiego Czerwonego Krzyża w pracach ekshumacyjnych w Katyniu pod Smoleńskiem za okres kwiecień-czerwiec 1943 roku autorstwa Kazimierza Skarżyńskiego, ówczesnego sekretarza generalnego PCK, opracowanie doktora Wodzińskiego z 1947 r.pod tytułemPięć tygodni pracy na miejscu zbrodnijest jednym z najistotniejszych, dowodów zbrodni katyńskiejoraz najbardziej dokładnym i pełnym raportem na temat prac komisji PCK podczas ekshumacji.
W 1945 roku Wodziński został aresztowany przez NKWD i był przesłuchiwany wraz z doktorem chemii Janem Roblem – to na jego osobie Andrzej Wajda wzorował postać profesora chemii, odgrywaną przez Krzysztofa Globiszaw filmie „Katyń”.
Mimo nacisków, doktor Marian Wodziński nie zmienił stanowiska i nie potwierdził słuszności opinii, wydanej przez komisję radziecką w sprawie mordu w Katyniu. Po wypuszczeniu z więzienia zaczął ukrywać się przed NKWD.Wysłano za nim list gończy – był poszukiwany jako zbrodniarz hitlerowski.
Udało mu się zbiec do Anglii, gdzie mieszkał do końca życia.
Więcej na:http://pck.malopolska.pl/dr-marian-wodzinski-zapomniany-bohater/