Na listopadowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawialiśmy powieść Carli Montero, hiszpańskiej pisarki, która zadebiutowała w 2010 roku. „Szmaragdowa tablica” to druga książka pisarki, która przyniosła jej popularność w całej Europie. Jest to piękna opowieść, w której teraźniejszość splata się z przeszłością – renesansową i wojenną. Na okładce możemy przeczytać blurb następującej treści: „Historia i współczesność, miłość i wojna, zakazany romans i dzika zazdrość, tajemniczy obraz i opętanie chciwością – ta wspaniała powieść zachwyca, przeraża i wciąga bez reszty”. Jeszcze nigdy żadna recenzja tak doskonale nie oddała klimatu książki. To jedno zdanie mówi nam wszystko! I jest to najlepsza recenzja dla „Szmaragdowej tablicy”.
Parę słów ode mnie o powieści. Główną bohaterką jest Hiszpanka Ana, pasjonatka sztuki, pracownica Muzeum Prado i dziewczyna bogatego niemieckiego biznesmena i kolekcjonera dzieł sztuki Konrada Köllera. Na jego zlecenie rozpoczyna poszukiwania tajemniczego obrazu „Astrolog” autorstwa renesansowego malarza Giorgione, o którym nie wiadomo nawet, czy na pewno istnieje. Poszukiwania odkrywają przed Aną i współpracującym z nią doktorem Arnoux z Paryża rozgrywającą się w czasach drugiej wojny światowej historię rzekomej posiadaczki obrazu Sary Bauer i poszukującego „Astrologa” – na zlecenie samego Hitlera – nazisty Georga von Bergheima .
„Szmaragdowa tablica” jest mieszanką wielu gatunków. Nie jest to tylko banalna opowieść o poszukiwaniu tajemniczego obrazu. Autorka wplata w nią w doskonały sposób historię miłosną. Trudną, zakazaną a jednak… możliwą, wbrew wszystkim i wszystkiemu. Polecam wszystkim lubiącym zagadkowe historie, których rozwiązanie tkwi w przeszłości i którym towarzyszą burzliwe uczucia bohaterów.
Zapraszamy na kolejne, grudniowe spotkanie i do wspólnej dyskusji nad książką Agnieszki Lingas- Łoniewskiej „Brudny świat”.
Justyna Ryczek
