Wieści Regionalne
nr 2/07 z d. 23 II 2007 r.Rewitalizacja czy likwidacja
Blisko już rok temu 21 marca 2006 r., Janusz Chodorowski na specjalnej konferencji prasowej przedstawił założenia tzw. Lokalnego Planu Rewitalizacji dla miasta Mielca, który przewidywał wiele działań na rzecz rozwoju turystyki, poprawy estetyki, jakości życia, wsparcia lokalnych firm, spadku bezrobocia, poprawy bezpieczeństwa i wyrównywanie szans. Program miał obejmować obszary A, B, C i D, z których A obejmują mielecką Starówkę, B – tzw. "Osiedle Robotnicze", C – Miasteczko Młodego Robotnika i D – obszar przemysłowy.
Od roku nie ukazała się żadna informacja, jak wygląda realizacja programu i jakie są dalsze plany w zakresie jego urzeczywistniania. Na pewno do tej pory na mieleckiej Starówce nie podjęto żadnych działań rewitalizacyjnych, może poza jednym, tj. zburzenia zabytkowej kamieniczki przy ul. Nowy Rynek, który także obejmuje program LPR-u.
Ulica Nowy Rynek, to prawdopodobnie jedna z najstarszych części miasta. Według ubiegłorocznej miejskiej publikacji "Mielec wczoraj i dziś. Wędrówki po mieście", autorstwa Jerzego Skrzypczaka – dyrektora Muzeum Regionalnego w Mielcu oraz Józefa Witka – kierownika Biura Promocji i Informacji Urzędu Miejskiego w Mielcu, napisanej według koncepcji Janusza Chodorowskiego – prezydenta miasta Mielca, znajduje się także ulica Nowy Rynek.
Ulica ta, o długości 136 m, na osiedlu J. Kilińskiego biegnie od. ul. Mickiewicza do placu targowego, pełniącego też funkcję parkingu. Ulica ta funkcjonowała w XIX w., a na planie miasta figurowała już od 1895 r. i należała do części miasta zamieszkałej głównie przez Żydów, których większość budynków została zniszczona podczas II wojny światowej, jak również już w okresie powojennym.
Obecnie na ulicy Nowy Rynek pozostały już tylko dwa zabytkowe budynki: drewniany nr 5 z ok. 1850 r. i murowany nr 6 z przełomu XIX i XX w. Ulica ta prawdopodobnie była wybrukowana i posiadała tzw. rynsztoki Obecnie jest wyasfaltowana, posiada po obu stronach chodniki oraz niewielki skwerek.
Na przeciw ul. Nowy Rynek do II wojny światowej stała mielecka synagoga. Spalona i częściowo zburzona przez Niemców 13 IX 1939 r. Wówczas to hitlerowcy w jej wnętrzu spalili żywcem kilkudziesięciu Żydów. Synagoga została ostatecznie rozebrana przez Niemców w 1943 r., a po wojnie władze komunistyczne zdecydowały o zbudowaniu tu dość prymitywnego obiektu handlowego, który po 1990 r. przechodzi ze zmiennym szczęściem w różne ręce, co pewien czas zamykany i opustoszały.
Za handlowym blaszakiem od. strony parkingu, ul. Lelewela i Nowy Rynek stoi obelisk wraz z tablicą informacyjną, odsłonięty 21 IX 1985 r., poświęcony pomordowanym w synagodze Żydom. Mógłby on być nawet swoistą atrakcją turystyczną Mielca, ale jest to obiekt mało rzucający się w oczy, zarośnięty drzewami, a dodatkowo ciągle dewastowany, m.in. przez malowanie hitlerowskiej swastyki oraz obraźliwe napisy. Nawet we wspomnianym miejskim wydawnictwie o charakterze ekskluzywnego albumu, przeznaczonego też zapewne do odwiedzających gości Mielec, na dużym A-4, kolorowym zdjęciu, w lewym górnym rogu obelisku znajduje się napis "PRECZ", a pod tablicą dopiero co zamalowany napis i symbol nazizmu.
Zapewne władze miejskie rozbiórki kamienicy dokonały zgodnie z prawem, ale chyba nie jest to najlepszy początek "Rewitalizacji" mieleckiej Starówki.
Włodzimierz Gąsiewski
